Sobrang pagod ako sa buong araw. Ang dami kong ginawa sa school.
Sa aking paghakbang sa unang hagdan ng bus, ang aking sapatos ay nasira. Grabe hindi ko alam ang gagawin. Standing pa naman. Nang ako'y makakaupo na dahil may pasaherong bababa sa Binmaley, nakatabi ko sa upuan ang isang estudyante ng UPANG. Hindi ko siya kilala pero sobrang bait niya para tulungan ako. Sinamahan niya akong remedyuhan ang problema. Sa wakas, nasolve na rin. Hindi ako late sa Filipino subject.
Buti na lang dahil ginagawa ko ang aking journal sa Filipino. Nasurprise ako kanina sa sinabi ni Ma'am dahil hindi ko akalain na magchecheck siya ng journal. Nagpapasalamat ako dahil naintindihan ko ang mga Uri ng mga Tayutay. Sobrang nag-enjoy ako sa klase namin sa Filipino.
Nangangailangan din ako ng pera kanina dahil sa may importante akong gastusin. Buti na lang andiyan sila Pedz at Sarah para tulungan ako. Akala ko walang tutulong sa akin dahil pera ang involve sa usapan.
Sobra talaga ang pasasalamat ko sa Diyos dahil kahit papaano sa henerasyong ito ay may natitira pang mga mabubuting Samaritano
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento